ΤΟ ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Γράφει η ΜΑΙΡΗ ΚΑΡΑ

Ο ατιμωτικός θάνατος του ΔΑΡΕΙΟΥ απ' τον δικό του Αξιωματούχο ΒΗΣΣΟ αποτελεί ορόσημο για την εξέλιξη της ανεπανάληπτης εκστρατείας του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Κατόπιν αυτού ο Έλληνας Στρατηλάτης προβλήθηκε ως νόμιμος Διάδοχος του Πέρση Βασιλιά. Η προέλαση προς Ανατολάς επομένως επισφράγιζε την επίσημη κατοχή του συνόλου των εδαφών του ΠΕΡΣΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Η καταξίωση της νομιμότητας στην διαδοχή του Δαρείου απ' τον Έλληνα Βασιλιά, απαιτούσε την τιμωρία των δολοφόνων του Πέρση Ηγεμόνα. Πρώτος στόχος του Αλέξανδρου για να το πετύχει, ήταν η εκκαθάριση της Υρκανίας από ανυπότακτους Πέρσες πολεμιστές. Ανάμεσά τους ήταν και οι Έλληνες ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ....      Μ' αυτό το σκεπτικό διαίρεσε την στρατιωτική δύναμη του σε τρία τμήματα, τα οποία αφού εκκαθάρισαν την περιοχή, συναντήθηκαν στην πρωτεύουσα της Υρκανίας, Ζαδρακάρτα. Οι Έλληνες μισθοφόροι που είχαν καταφύγει στα όρη των Ταπούρων εμφανίστηκαν στο στρατόπεδο και παραδόθηκαν. Ο Αλέξανδρος κάποιους απ' αυτούς ελευθέρωσε, ενώ αρκετούς άλλους ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΕ.  
  Το Στράτευμα μετά από μια μικρή ανάπαυση στην Ζαδρακάρτα, περνώντας απ' τις βόρειες παρυφές της Παρθίας, έφθασε στα σύνορα της Αρείας. Στην πόλη Σουσία πληροφορήθηκαν πως ο φυγάς Βήσσος, είχε βρει καταφύγιο στην Βακτρία. Εκεί εντελώς αυθαίρετα πήρε το όνομα Αρταξέρξης καταχραζόμενος τα σύμβολα της Εξουσίας κι αυτοανακηρύχτηκε ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ.
   Ο Αλέξανδρος με όλο το Στράτευμα κατευθύνθηκε προς την Βακτρία, μα στην πορεία έμαθε πως ο Σατιρβαρζάνης αποστάτησε και συγκέντρωσε τους Αρείους στρατιώτες στην πρωτεύουσα Αρτακόανα οπλίζοντάς τους. Τότε άλλαξε πορεία και στράφηκε με ολιγάριθμο Στρατό προς τα εκεί. Όταν έφθασε ύστερα από δυο ημέρες, διαπίστωσε πως, είχε προλάβει να διαφύγει με λίγους ιππείς. Τότε επέστρεψε πάλι στην Βακτρία και καθ' οδόν κατέλαβε την χώρα των ΖΑΡΑΓΓΑΙΩΝ και ΑΡΙΑΣΠΩΝ.
   Το Φθινόπωρο του 330 έφθασε στον Ινδικό Καύκασο και ίδρυσε νέα ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, κοντά στον ποταμό Καμπούλ. Μα ο χειμώνας με το χιόνι τον ανάγκασε να παραμείνει στην Δραγγιανή. Κατά την παραμονή του εξέτασε την πιθανότητα να προφτάσει μια αναταραχή στο Στράτευμα, γιατί το μόνο που δεν χρειαζόταν, ήταν μια ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ.
    Αποφάσισε να περιορίσει την ισχύ των Αξιωματικών, χωρίζοντας το Ιππικό των Εταίρων σε δυο τμήματα. Έτσι δημιούργησε δυο Λόχους σε κάθε Ίλη και όρισε Διοικητές δυο φίλους του, τον Ηφαιστίωνα του Αμύντορα και τον Διοικητή της Βασιλικής Ίλης, τον Κλείτο του Δρωπίδη. 
  Παράλληλα οι σύμβουλοί του σημείωσαν νέα επιτυχία, μετονομάζοντας την Φράδα σε Προφθασία, γιατί εκεί ο Αλέξανδρος "πρόφτασε" τις τυχόν συνωμοσίες. Προφανώς είχε εξαντληθεί η υπομονή του και με την ευκαιρία που είχε συγκληθεί η Εκκλησία των Μακεδόνων, για την Δίκη του ΦΙΛΩΤΑ, προσήγαγε σε δίκη και τον πρώτο συνωμότη εναντίον του, τον Αλέξανδρο του Αερόπου.
   Είχαν περάσει τρία χρόνια απ' την σύλληψή του κι ακόμα παρέμενε φυλακισμένος, χωρίς δίκη. Ο Λυγκηστής Αριστοκράτης φέρεται ότι ήταν παντρεμένος με μια απ' τις κόρες του ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ. Μα στην απολογία του δεν κατάφερε να παρουσιάσει τρανταχτά επιχειρήματα της αθωότητάς του. Δυστυχώς οι εις βάρος του αποδείξεις ήταν συντριπτικές και καταδικάστηκε σε ΘΑΝΑΤΟ.     
   Μ' αυτές τις εκκαθαριστικές ενέργειες του Αλέξανδρου για αποτροπή νέων συνωμοσιών και παρά την εκτέλεση των συνωμοτών, οι Στρατιώτες του είχαν θορυβηθεί. Η τακτική του αντί να ηρεμήσει τις διαθέσεις των Στρατιωτών, αντίθετα δημιούργησε τις προϋποθέσεις για νέες συνομωσίες και για περισσότερεςΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ.  
   Τότε ενημερώθηκε, πως ο Βήσσος με 7.000 οπλίτες, ερήμωνε τις πλαγιές του Καυκάσου, για να εμποδίσει την πρόσβαση των Μακεδόνων. Με τον φόβο όμως μήπως ο Αλέξανδρος την Άνοιξη θα επιχειρούσε να τον συλλάβει, διέσχισε τον ποταμό Ώξο με πλοία, που έκαψε μετά την διέλευσή του και κατέφυγε στα Ναύτακα τηςΣΟΓΔΙΑΝΗΣ, που βρίσκεται ανάμεσα στον ΩΞΟ και τον ΙΑΞΑΡΤΗ.   
   Ο Αλέξανδρος απέστειλε τον ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ του ΛΑΓΟΥ  στην Σογδιανή, με τρία ιππικά τάγματα των Εταίρων, τους ιππακοντιστές, πεζούς και τοξότες εναντίον του. Κι εκείνος μετά από μεγάλη καταδίωξη τον συνέλαβε και τον οδήγησε στο στρατόπεδο γυμνό και δεμένο απ' τον λαιμό. Εκεί τον υπέβαλλαν σε φρικτά βασανιστήρια οι πιστοί στον Δαρείο Πέρσες στρατιώτες και τον αποτελείωσαν με πνιγμό, εκδικούμενοι την δολοφονία του ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΟΥΣ.
  Τελειώνοντας κι απ' την υπόσχεση που είχε δώσει στην ΣΙΣΣΥΓΑΜΒΗ ο Αλέξανδρος, συνέχισε την εκστρατεία, καταλαμβάνοντας επτά οχυρά. Μετά έφτασε στον ποταμό Ιαξάρτη (Συρ Νταργιά) BA σύνορο του Κράτους της Περσίας. Εκεί ίδρυσε ακόμα μια πόλη με το όνομά του, την τελευταία και την ονόμασεΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΕΣΧΑΤΗ.
  Καταλαμβάνοντας και τα Εκβάτανα λίγο αργότερα, το τελευταίο προπύργιο της Περσίας, ο σκοπός της εκστρατείας του είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί: η Περσική Αυτοκρατορία ήταν πλέον ελληνική και η εκδίκηση των Ελλήνων κατά του Ξέρξη είχε παρθεί! Μα ο Αλέξανδρος δεν ήταν διατεθειμένος να σταματήσει τηνΑΠΟΣΤΟΛΗ.
   Συνέχισε ως το σημερινό Ουζμπεκιστάν και Τατζικιστάν, κυριεύοντας τα πάντα στο διάβα του. Μετά προσέγγισε τον ορεινό όγκο των Ιμαλαΐων κι αναγκάστηκε να στραφεί  Νότια προς την Ινδία. Η επόμενη κατάκτησή του ήταν το Ανατολικό Ιράν, όπου ίδρυσε Μακεδονική ΑΠΟΙΚΙΑ.
   Η εκστρατεία στις Ανατολικές Σατραπείες του Περσικού Κράτους από την Υρκανία έως τον Ινδικό Καύκασο, τον Ιαξάρτη και τον Ινδό ποταμό, δίνει στην κατακτητική πορεία του Αλέξανδρου, τον χαρακτήρα μιας ερευνητικής αποστολής. Δηλαδή σαν οι γεωγραφικές ανακαλύψεις του να συναγωνίζονται τις στρατιωτικέςΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ.  
   Ο Βασιλιάς Μακεδονίας και Ασίας έμεινε στην ΙΣΤΟΡΙΑ, ως o μόνος Στρατηλάτης, που απ' την Δύση οδήγησε τον Ελληνικό Στρατό, για κατάκτηση της Ανατολής. Μα ο νέος του τίτλος φαίνεται πως μετέβαλε τον χαρακτήρα του, αλλά και τους στόχους της εκστρατείας. Η κατάκτηση ολόκληρης της Ασιατικής Ηπείρου, αποτελούσε πλέον το νέο ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ, για Κοσμοκρατορία και ΑΠΟΘΕΩΣΗ.