Με αφορμή τις συζητήσεις για πρόοδο των συνομιλιών του Κυπριακού στα πλαίσια των εντολών του ΟΗΕ, ο Τούρκος Πρωθυπουργός αρνήθηκε προκλητικά την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας –μέλους ενός Οργανισμού (της ΕΕ…) όπου επιθυμεί σφόδρα να ενταχθεί, αλλά δεν του βγαίνει…– και την ονόμασε με χυδαιότητα «Διοίκηση της Νότιας Κύπρου»…
Καταλαβαίνουμε την δυσχερέστατη θέση όπου βρίσκεται ο Ερντογάν σήμερα. Τα ’χει κάνει σαλάτα σε όλα τα επίπεδα, στην εξωτερική πολιτική αλλά και στο εσωτερικό, όπου η κοινωνία ξεσηκώνεται ενάντια στην μετατροπή της Τουρκίας σε νέο ισλαμικό Ιράν…
Εμείς όμως, στην χυδαία και ανιστόρητη αυτή τοποθέτηση, οφείλουμε, νομίζουμε, μια «πληρωμένη» απάντηση:
Δεν υπάρχει «Τουρκικό Έθνος»!
Το Κράτος «Τουρκία» είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα με δομικά στοιχεία τις βίαιες συνενώσεις –μετά από σφαγές, εξορίες και γενοκτονίες/εθνοκαθάρσεις…– 70 περίπου εθνοτήτων με απολύτως διακριτή και διαφορετική φυλετική, εθνική, ιστορική και γλωσσική υπόσταση και καταγωγή.
Κάτω από ένα τεχνητό επίστρωμα «εθνικής ομοιογένειας», η Τουρκία παραμένει ένα πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό κράτος…
Ο τουρκικός εθνικισμός, που οδήγησε στην αποσύνθεση και τελικά στην διάλυση της πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ξεκίνησε από μια μικρή ελίτ «Νεότουρκων» αστών, που τον προώθησε και τελικά τον επέβαλε στους μη Χριστιανικούς πληθυσμούς της αυτοκρατορίας, με βάση τις Παντουρανικές φαντασιώσεις Δυτικόπληκτων διανοούμενων όπως οι Yusuf Akçura και Ζiya Gökalp
Παλιότερα, η λέξη «Τούρκος» χρησιμοποιούνταν υποτιμητικά για να περιγράψει τους καθυστερημένους νομάδες της Ανατολίας. Στην ελίτ των Οθωμανών, ήταν ταυτόσημη με την αγραμματοσύνη, την αμάθεια και την ασχήμια. Κανένας από τους ανώτερους αξιωματούχους της Υψηλής Πύλης δεν επελέγετο να είναι Τούρκος. Στις αρχές του 20ου αιώνα ωστόσο, αυτή η «υποτιμητική» λέξη κατέληξε όχημα ενός νεοαφυπνισμένου εθνικισμού, που διέπραξε μια σειρά από γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις σε βάρος αυτοχθόνων λαών της Μικρά Ασίας.
Για να υπάρξει «τουρκική πατρίδα», οι Αρμένιοι και οι Έλληνες, οι δύο ιστορικοί κληρονόμοι και διεκδικητές της Μικράς Ασίας, έπρεπε να εξοντωθούν ή να εκτοπιστούν. Οι Αρμένιοι εξολοθρεύτηκαν με την γενοκτονία του 1915. Οι Έλληνες σφαγιάστηκαν, εκτοπίστηκαν και τα απομεινάρια τους ανταλλάχτηκαν το 1923.
Αλλά εκτός της σφαγής, οι Έλληνες έπρεπε επιπλέον να χάσουν κάθε ιστορικό έρεισμα των εθνικών τους διεκδικήσεων και να αποδειχθεί ότι η Ανατολία ήταν τουρκική πολύ πριν την άφιξη των Ελλήνων. Το σχέδιο του Κεμάλ ήταν να εφεύρει ένα έθνος, που να μην θεωρείται παρείσακτο στην Μικρά Ασία. Τότε λοιπόν, κατασκευάστηκε μια νέα τουρκική «ιστορία», σύμφωνα με την οποία οι Τούρκοι, αν και προέρχονταν από την Κεντρική Ασία, απέκτησαν καταγωγή από τους μεγάλους πολιτισμούς της Μικράς Ασίας (Χετταίοι και Ίωνες) και της Μεσοποταμίας (Βαβυλώνιοι)!
Γι’ αυτό και βλέπεις παντού το γεμάτο ψεύτικη έπαρση –που κρύβει πολλή αγωνία…– επιβεβλημένο από τον Κεμάλ ρητό «Ne mutlu Turkun diyanesi!» («Tι ευτυχία να γεννηθώ Τούρκος») που φιγουράρει, δυστυχώς, τεράστιο και στον σκλαβωμένο –ακόμα– Κυπριακό Πενταδάχτυλο…
Η δυναμική επιστροφή της καταπιεσμένης ταυτότητας –Οι εβδομήντα δυόμισι εθνότητες της Τουρκίας!
Σήμερα όμως, οι πάντες σχεδόν στην Τουρκία αρχίζουν να αναζητούν τις ρίζες και την ταυτότητά τους. «Turkiye de yetmis iki bucuk millet war» («Στην Τουρκία υπάρχουν εβδομήντα δυόμισι εθνότητες»), παροιμία συχνή στους κύκλους της τουρκικής διανόησης. Η Τουρκία είναι ένα πολυεθνικό κράτος που παριστάνει το μονοεθνικό. Σε έρευνα του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τubigen με τίτλο «Ethnic Groups in the Republic of Turkey», αναφέρεται ότι στην σημερινή Τουρκία υπάρχουν τουλάχιστον 52 εθνότητες, με ξεχωριστά γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά, όσο κι αν ο Τουργκούτ Οζάλ προσπάθησε να τις περιορίσει σε μόνο …25!.
Είναι λοιπόν γεγονός ότι στην Τουρκία δεν κατοικούν μόνον Τούρκοι. Σε πείσμα των εθνικιστών, το λεγόμενο «τουρκικό έθνος» είναι ένα μείγμα λαών και εθνοτήτων.
Φυσιογνωμικά, οι σημερινοί κάτοικοι της Τουρκίας έχουν χαρακτηριστικά που ανήκουν σε όλες αυτές τις εθνότητες.
Πράγματι, οι άνθρωποι που κινούνται π.χ. στους πολύβουους δρόμους της Κωνσταντινούπολης μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με τους ανθρώπους που περπατούν στους μποτιλιαρισμένους δρόμους της Αθήνας και σχεδόν καθόλου μ’ εκείνους που βολοδέρνουν στους επαρχιακούς δρόμους του Ερζουρούμ και της Βαν...
Τουρκία: Μια γλωσσική «Βαβέλ»…
Η γλώσσα παραμένει από κάθε άποψη το κυρίαρχο στοιχείο ορισμού της τουρκικότητας: «Η τουρκική γλώσσα είναι το μοναδικό αποδεκτό κριτήριο γι’ αυτήν. Τούρκος είναι αυτός που μιλά την τουρκική γλώσσα. Όλοι οι άλλοι ορισμοί είναι ανεπαρκείς» («Η Τουρκική Ταυτότητα», Bozkurt Guvenc). Σαν να λέγαμε δηλαδή, ότι όλοι όσοι μιλούν αγγλικά είναι …Άγγλοι!!!
Ωστόσο, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια «Ethnologue: Languages of the world», στον χώρο της σημερινής Τουρκίας μιλιούνται άλλες 34(!) γλώσσες, εκτός από τα τουρκικά της Ανατολίας. Ανάμεσά τους η Kurmanji (κουρδική διάλεκτος), που μιλιέται από περίπου 5 εκατ. ανθρώπους, η Αραβική (1,5 εκατ.), η Κιρκασική (περίπου 1 εκατ.), η Περσική (700.000), η Αζερική (600.000), αλλά και η Ελληνική (4.000 στην Κωνσταντινούπολη και 300.000 ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι)…
Θέμα χρόνου η διάλυση της Τουρκίας…
Τώρα που ο Ερντογάν ροκανίζει το κλαδί όπου κάθεται –τα θεμέλια και το συνδετικό τσιμέντο που κρατούσε όλους αυτούς τους διαφορετικούς λαούς μαζί, δηλαδή τον Κεμαλικό εθνικισμό– και έχει κλείσει τους μισούς Στρατηγούς στη φυλακή, επαναφέροντας έναν παρωχημένο (και όχι τόσο μετριοπαθή) ισλαμισμό, η διάλυση του πολυεθνικού και πολυγλωσσικού κατασκευάσματος που καλύπτει χώρο που δεν του ανήκει, είναι θέμα χρόνου…
Και –παρά την στροφή προς Κινεζικά αμυντικά συστήματα, που έχει εξοργίσει αφάνταστα τους Δυτικούς συμμάχους του…– αυτό δεν θα μπορέσει να το αποτρέψει. Πόσο μάλλον, όταν φαίνεται να ξεχνάει την διάλυση μιας πολύ ομοιογενέστερης στην ουσία (μόνον έξη λαοί, όχι …72!), πολυγλωσσικής και πολυεθνικής χώρας, της Γιουγκοσλαβίας μέσα σε πέντε μόλις χρόνια, όταν η Δύση έκρινε ότι είχε έρθει η ώρα…
Ξύπνα, Βαγγέλη…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.